صنعت آبمیوه مقدمهبا رشد روز افزون جمعيت افزايش ميزان مواد غذايي اهميت فوق العاده اي پيدا كرده است . تكنولوژي پيشرفته مواد غذايي سبب شده كه ما بتوانيم حداكثر استفاده را از توليدات كشاورزي به عمل آوريم و ضايع شدن محصولات كشاورزي جلوگيري نماييم.صنعت آبميوه ( آبميوه نكتار و پوره ميوه ) نيز يكي از جديد ترين رشته هاي صنايع غذايي است ، علي رغم اينكه به تازگي در ايران معمول گرديده به عنوان يكي از روش هاي حفاظت و جلوگيري از ضايعات ميوه از اهميت ويژه اي برخوردار است . اين صنعت از لحاظ تكنيك بسيار پيشرفته و در عمل به متخصصين و كارشناسان مجرب و كار آزموده نياز مند است ، چرا كه ميوه جات از لحاظ عطر و طعم و رنگ بسيار حساس بوده و ارزش غذايي آنها هنگامي حفظ مي شود كه بتوانيم به خوبي مراحل مختلف توليد آنها را كنترل و اجرا نماييم . ارزيابي و كنترل قيمت مواد غذايي زمينه مهمي از مطالعه علوم مواد غذايي مي باشد . اگر مصرف كنندگان به دلايلي از مصرف آن خودداري كنند بي ارزش خواهد شد . رنگ ، طعم و بافت را مي توان بوسيله دستگاههاي آزمايشگاهي اندازه گيري كرد . ولي هنوز تجزيه و تحليل وابسته به حواس انسان به وسيله تست هاي چشايي مهمترين ابزار اندازه گيري كيفيت مواد غذايي و مقبوليت پذيرش آن مي باشد . كيفيت يك مواد غذايي نه تنها به قابليت خوراكي آن بستگي دارد بلكه به ارزش تغذيه اي ، الگوها و عادات غذايي مردم نيز بر كيفيت غذايي آن تاثير مي گذارند . كنترل كيفيت در دو سطح بايد صورت گيرد . در سطح كارخانه اي ، كنترل توليد باعث مي گردد كه يك محصول ايمني پيدا كرده و كيفيت آن ثابت بماند . تدوين قوانين غذايي در سطح ملي ، مصرف كنند را در مقابل تقبلات غذايي ، آلودگي و عمليا ت بهداشتي حفاظت كند . براي اينكه بتوانيم اين صفت را با اصول صحيح برنامه ريزي شده توسعه دهيم لازم است قبل از هر چيز با اصول علمي و شرايط توليد آن كاملاً آشنا شويم .